بررسی تأثیر صلبیت اتصال تیر به ستون دارای سخت کننده بر روی رفتار ورقهای تقویتی در ستون های دوبل با فاصله

یکی از روش های تأمین مقاومت جانبی سازه ها در برابر بارهای جانبی مانند زلزله استفاده از قاب خمشی می-باشد. بر اساس شکل پذیری، آن ها به سه نوع خمشی ویژه، متوسط و معمولی تقسیم می شوند. در ایران به دلیل نبود مقاطع بال پهن، جهت به دست آوردن ضریب لاغری یکسان در هر دو جهت مقاطع ستون، به طور گسترده ای از مقاطع دوبل ipe استفاده می گردد. با توجه به بررسی های انجام شده توسط فروغی ]8[ و تایید وجود ضعفهایی در ورق تقویتی ستون در اتصالات خورجینی، سعی شد با بررسی اتصالات صلب رایج در ایران با استفاده از مدل سازی در نرم افزار ansys، تاثیر صلبیت اتصال بر روی ورقهای تقویتی ستون مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نتایج نشان داد که این نوع اتصالات رفتار مناسبی از لحاظ صلبیت و شکل پذیری ندارد. جهت رفع این مشکل، دو مدل پیشنهاد می شود. مدل اول شامل مقاطع دوبل ipe و ورق مابین بال های ستون می باشد. در مدل دوم نیز از ناودانی به جای مقاطع دوبل ipe استفاده شد و ورق تقویتی حذف گردید. نتایج نشان داد که استفاده از مدل اول باعث افزایش میزان صلبیت و شکل پذیری می شود. نتایج حاصل از تحلیل مدل دوم نیز نشان دهنده افزایش میزان صلبیت تا حد قابل قبول آیین نامه و کاهش شکل پذیری می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیلهای مدلهای صلب مذکور در حالت مفصلی بیانگر آن است که میزان صلبیت و شکل پذیری نمونه ها تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.